ανοητο κοριτσακι που κανει ανοησιεσ

για τελευταια φορα αποψε θα ακουσω το τραγουδι.
θα σκεφτω τι εκανα σημερα.
καλο στην ανθρωποτητα παντωσ οχι.

ακομα ενα σαπχιο βραδυ. ακομα μια σαπισμενη κατασταση.
αναπνεω. και αυτο με τη βια. ναι. ισωσ και να πεθαινα.
δε θαχε πλακα.για καπχοιουσ ισωσ.

αυτο το τραγουδι πρεπει να το κανω δικο μου.
με αγαπαει. κι ομωσ.
αν ηταν ανθρωποσ,και μου μιλουσε ετσι θαταν ισωσ καθρεφτησ.
αρα ειμαι ναρκισσοσ.

ισωσ η αντιπαθεια που τρεφω για τον εαυτο μου ναναι αγαπη.
αλλωστε, το μισοσ δεν ειναι το αντιθετο τησ αγαπησ.

κι αυτοσ,δε μαγαπαει,με θυμαται μοναχα οταν εχω παραισθησεισ.
απλα ειναι ερωτευμενοσ μαζι μου.
δε του χαριζω τη προσοχη μου.το φιλι μου.
ειναι ανοητο πλεον.

ειναι ανοητο ναμαι το ανοητο κοριτσακι που κανει ανοησιεσ.

σοουλμεητσ νεβερ νταη.

είναι μγια κοπέλα.
αν την περιγραψω,γενικα ισωσ πεισ οτι περιγραφω μενα. και την αγαπαω απειρα.
οταν γελαει με αυτον τον περιεργο τροπο τον δικο τησ κανω σα χαζοχαρουμενο.για συμπαρασταση.
κι οταν κλαιει και μουτζουρωνονται τα καταμαυρα τησ ματχια απο μολυβι,κλαιγομαι και γω για πλακα.

αν εισαι βλακασ θα με πεισ λεσβια.
αν εχεισ μγυαλο θα μου πεισ οτι ειμαι καλη τησ φιλη.
κατι στο αναμεσα πρεπει να βρουμε.
αυτη η κοπελα ειναι το αλλο μου μισο.

ναι.ξερεισ λεγανε οι αμγυαλοι αρχαιοι
οτι πριν την γεννα οι ανθρωποι ηταν ενωμενοι.
μεχρι που αστραψε και χωρισαν.
εγω με αυτην την κοπελα ημουν ενωμενη.
σκατα στον δία λοιπον.

αυτη με αγαπαει πολυ.
και γω την αγαπαω πολυ.
αλλα δεν αγαπαει αυτην.
ουτε γω μενα.

γιαυτο ταιργιαζουμε.



*σημειωση:οπχοιοσ την πειραζει κανονικα θα τρωγε ξυλο. αλλα δε ξερω να βαραω. ισωσ μαθω ομωσ,αν τησ κανεισ μεγαλη πουστχια. γιαυτο κανονιστε.*

αυτη η φωνη δεν ανηκει εδω.

δεν ειναι αριστουργημα.απλα ειναι αληθινο.
κι ισωσ να πρεπε να ονειρευομαι.εμενα.για εμενα.
το καλο μου,βλεπεισ. που να΄ναι χαμενο;
πισω απο το ποτο;..απο προφαση για "ευτυχια"; απο πλαστικεσ "σχεσεισ";
ολη η ζωη μου μεσα σε εισαγωγικα. δεν πρεπει,μου μιλαω.

χανεσαι. απελπισια κλασσικα..
τα πραγματα ειναι τοσο καθαρα που θολωνεισ τα ματχια σου.
δεν εισαι αρρωστη, απλα παραπατασ.

δεκαξι.

απλα σε κοιταξα
σιγα μη μιλαγα.καταρραμενο αλκοολ.
φαινεσαι αθωοσ.ζητω αδεια εκμεταλλευσησ.
ευτυχωσ στον κοσμο του δεκαξι δεν χρειαζεται σφραγιδα.
αναθεματισμενεσ μεταφορεσ.

αγνωστο ελιξηριο.θα το χαφτα αν μου το λεγεσ.
βλεπεισ δεν υπηρχε λογικη.αλκοολ και συναισθημα.μονο.
μα, πουναι η μουσικη; βουβη ταινια. ετσι το θυμαμαι.
απλα το ενιωσα. αναποφασιστο ανωριμο κοριτσι.
δωσε μου μγια ευκαιρια.πλακα θαχει.

δεν υπαρχει παιχνιδι εδω.εδω κουστουμακι,γραβατουλα.
Σοβαροτητα,ντε. Ισα ισα για να μην χανουμε το μετρο.
Παλι.Ολο πεφτω.Δεν θα το ξανακανω,τ'ορκίζεσαι.

Σκατά στα περισέ,ματα και τα αποφάγια συναισθημάτων και σκεωεψν. ειμαστε τουριστεσ εδω.μεχρι αυριο.

συγνωμη νεαρε.μπορεισ να μου σκοτωσεισ την ανακυκλωση;ευχαριστω.καληνυχτα.αυριο.

καληνύχτα.

απλα με πχιανει συχνα.
παλιοτερα συνεχεια τωρα πχιο σπανια.
συνηθωσ συμβαινει οταν μπερδευω καταστασεισ προσωπα και συναισθηματα.
η οταν απλα σκεφτομαι τι θα ηθελα να ειμαι και τι ειμαι και το ποσο απεχουν αυτοι οι δυο "εαυτοι" μου.
και τοτε παρεκτρεπομαι. βλαπτω τον εαυτο μου με οπχοιο τροπο σκεφτω. κ οταν σκεφτομαι ετσι δεν σκεφτομαι σκεψεισ λογικεσ.
γιαυτο.
απλα κατι δε παει καλα μεσα μου. φοβαμαι απειρα πραγματα. παντα φοβομουν. απλα παντα κρυβω τουσ φοβουσ σε στιγμεσ. και ισωσ να ξεμεινα λιγακι.
ισωσ ηρθε η ωρα να απωθησω αυτη την ασφαλιστικη μου "δικλειδα" των συναισθηματων.
γιαυτο λεω οτι δεν σκεφτομαι. βλακειεσ. απλα μπερδευονται τα παντα.
και φοβαμαι. επειδη μπερδευονται. και μπερδευομαι γιατι φοβαμαι. ναι κατι τετχοιο.

σάπιες ελπίδες βλέπω και πιστεύω

και είναι που ήθελα πάντα να μπορώ

τη μοναξιά μου μόνος να υποφέρω

τον εφιάλτη μου καλά να ανεχτώ

σάπιες ελπίδες βλέπω και πιστεύω

να φύγω απ’ το κορμί μου με την σκέψη οδηγό

μα πάντα κουράζομαι στο τέλος να χορεύω

και απ’ τους άλλους να θέλω να χαθώ

μη με λυπάσαι τώρα πια, δεν μου αξίζει

στον γλυκό σου οίκτο να τρέξω να κρυφτώ

σαν με θυμάσαι το όνειρό σου μου χαρίζει

λόγο καλό στο ψέμα να χαθώ

σάπιες ελπίδες νιώθω να πιστεύω

και με το ψέμα πάω να χαθώ

όμως μ’ αρέσει το τέλος που αναπνέω

και η ζωή που έχω για εχθρό

σάπιες ελπίδες ζω από παλιά

και ιστορίες παραισθήσεις εφιάλτες

γίνομαι ήρωας που τελικά αυτοκτονεί

γιατί δεν μπόρεσε να μάθει την αγάπη

παρκινσονσ.παααντα.